Europejskie Centrum Obrony Wolności Słowa przeciw mobbingowi

Europejskie Centrum Obrony Wolności Słowa

S t r o n a • byłych działaczy • Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża

W czasie ostatniej sesji Parlamentu Europejskiego w dn. 16 i 17 czerwca br. w Strasburgu miały miejsce spotkania, których celem było powołanie Europejskiego Centrum Obrony Wolności Słowa.

Celem tego ośrodka jest zbieranie i udostępnianie opinii publicznej informacji na temat mobbingu stosowanego wobec dziennikarzy i osób życia publicznego, którzy w swojej pracy zawodowej spotkali się z przykładami represji zawodowych, środowiskowych a także nawet finansowych i sadowych po tym gdy odważyli się stanąć w obronie tradycyjnych wartości patriotycznych lub zrobić filmy poruszające drażliwe sprawy historyczne…

LIST OTWARTY DO OFIAR MOBBINGU UCZELNIANEGO

 

 Warszawa 13- 06- 2010

 

LIST OTWARTY DO OFIAR MOBBINGU UCZELNIANEGO

Szanowni Państwo

Mobbing w różnych sektorach zatrudnienia staje się coraz poważniejszym problemem społecznym, jednak w instytucjach, w których podmiotem działań organizacji jest człowiek, jest on szczególnie destrukcyjny.

Na uczelniach wyższych mobbing rozwija się zdecydowanie szybciej niż przemyślane zasady jego niwelowania czy przeciwdziałania mu. Sprawy w sądach trwają latami a tylko część z nich kończy się orzeczeniem winy w stosunku do mobberów.

Taki stan rzeczy wynika przede wszystkim z faktu, że sądy orzekają bazując na stosowanych dotąd w naukach społecznych definicjach mobbingu, gdzie nie wskazuje się na przyczyny zjawiska, które stanowią jego obiektywny wskaźnik.

W związku z tym mobbing może być i często jest mylony z dyskryminacją czy różnymi formami nadużycia władzy, które chociaż mogą być częścią procesu mobbowania to nie są mobbingiem samym w sobie.

Jednoznaczne określenie w jakich okolicznościach zachodzi mobbing, a więc ustalenie jego uwarunkowań, pozwoli w rezultacie zredefiniować pojęcie, co ułatwi orzekanie w sprawach o mobbing i umożliwi przeciwdziałanie temu szkodliwemu zjawisku społecznemu.

Aby osiągnąć powyższy cel postanowiłam podjąć badania habilitacyjne w tym zakresie ponieważ, zarówno jako człowiek ale i jako socjolog, jestem zbulwersowana zastanym stanem rzeczy i bezsilnością ofiar mobbingu w procesie domagania się swoich praw.

Z analizy literatury i dotychczas przeprowadzonych wywiadów i obserwacji wynoszę, że ogromną pomyłką, która zdarzyła się w naukach społecznych, jest brak odniesienia mobbingu, który zachodzi w społecznym świecie ludzi , do spostrzeżeń, które sformułował Konrad Lorenz badając świat zwierząt , gdzie mobbing oznacza gromadne nękanie pojedynczego dużego zwierza przez grupę małych osobników. Zakładam, że mobbing w społecznym świecie ludzi znajduje pełne odzwierciedlenie tej definicji.

Przyjmując, że podstawą działań mobbingowych jest obrona istniejącego stanu rzeczy na drodze likwidacji „przeciwników” przy użyciu ukierunkowanej agresji pojęcie mobbingu można analizować w dwóch kontekstach. W odniesieniu do zachowań stadnych zwierząt będzie to obrona lub wypracowywanie własnej pozycji w stadzie, czego nie należy mylić z obroną stada.

Natomiast w świecie ludzi będzie to agresja skierowana na jednostkę lub jednostki, które hipotetycznie lub realnie mogą stanowić zagrożenie dla aktualnego (lub zaplanowanego) status quo mobbera. Tendencja do zachowywania status quo może mieć charakter odrzucania wszelkich nieznanych rozwiązań, pomysłów i innowacji, co w szkolnictwie wyższym jest przecież podstawowym celem istnienia organizacji.

W tym sensie użyte przez Lorenza pojęcie „ duże zwierzę/osobnik” można odnieść do jednostek zagrażających istniejącym konformistycznym układom (zarówno formalnym jak i nieformalnym) – układom pozostającym w sprzeczności z celem istnienia organizacji, w których uczestniczą najczęściej zdominowane przez manipulatora, skonformizowane jednostki – „ grupa małych osobników”.

Uczestnictwo w różnego typu instytucjach konformizuje zachowania człowieka w mniejszym lub większym stopniu i, w sytuacji kiedy proces ten wynika z normatywnych relacji interpersonalnych i nie przynosi społecznych i indywidualnych szkód, jest to naturalna konsekwencja procesu socjalizacji.

Jednak kiedy konformizm przynosi wymierne szkody zarówno w sensie jednostkowym, organizacyjnym jak i społecznym staje się istotnym problemem społecznym, czego zdecydowanym przykładem jest mobbing.

W związku z powyższymi spostrzeżeniami zrodziła się koncepcja badań zjawiska mobbingu oparta na teorii gier organizacyjnych.

Aby dobrać odpowiednie wskaźniki do zaplanowanych ogólnopolskich badań ilościowych niezbędne jest przeprowadzenie badań jakościowych i właśnie w związku z tą potrzebą pragnę poprosić Państwa – wszystkie osoby, które zostały dotknięte mobbingiem uczelnianym, o możliwość przeprowadzenia wywiadów.

Zdaję sobie oczywiście sprawę z Państwa trudnych doświadczeń i oporów , które być może pojawiły się w związku z doznaną przemocą, dlatego zapewniam o całkowitej dyskrecji i anonimowości procesu badawczego. Chociaż na tym etapie badań jasnym jest, że podstawą działań mobberów jest nonkonformizm, innowacyjność, pomysłowość i dociekanie Prawdy przez jednostki mobbowane, to potwierdzenie tych wstępnych wniosków i sformułowanie dalszych hipotez wymaga Państwa pomocy.

Współpraca z Państwem może umożliwić w rezultacie zmianę istniejącego stanu rzeczy poprzez jednoznaczne określenie przyczyn działań podejmowanych przez mobberów na uczelniach wyższych i , co z tym związane, zredefiniowanie mobbingu zwłaszcza w polskim prawodawstwie.

Uprzejmie proszę o kontakt drogą mailową: badaniamobbing@gmail.com telefoniczną 605230658 lub na adres:

Dr Joanna Wyleżałek Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego Wydział Nauk Humanistycznych – bud.IV ul . Nowoursynowska166 02-787 Warszawa

Jestem w stanie dostosować miejsce spotkania i termin do Państwa potrzeb.

Z wyrazami szacunku:

Joanna Wyleżałek

Powołanie Komisji Rektorskiej ds. Przeciwdziałania Dyskryminacj na UW

ZARZĄDZENIE NR 26 REKTORA UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO
z dnia 4 maja 2010 r.
w sprawie powołania Komisji Rektorskiej ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji
na kadencję 2008-2012

serwis UW – http://senat.uw.edu.pl/text.php?cat=115
Na podstawie art. 66 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.) oraz § 35 pkt 8 Statutu Uniwersytetu Warszawskiego (Monitor UW z 2006 r. Nr 7A, poz. 94 z późn. zm.), w związku z zarządzeniem nr 18 Rektora UW z dnia 8 marca 2010 r. w sprawie utworzenia i zadań Komisji Rektorskiej ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji (Monitor UW z 2010 r. Nr 3, poz. 65) zarządza się, co następuje:
§ 1
Powołuje się w skład Komisji Rektorskiej ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji na kadencję 2008-2012, następujących członków:
1) dr hab. Bożenna Chołuj, prof. UW – Wydział Neofilologii;
2) prof. dr hab. Małgorzata Fuszara – Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji;
3) dr Jacek Kochanowski – Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji;
4) dr Hanna Machińska – Wydział Prawa i Administracji;
5) dr hab. Magdalena Środa, prof. UW – Wydział Filozofii i Socjologii.
§ 2
Obsługę Komisji Rektorskiej ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji zapewnia Biuro Spraw Pracowniczych.
§ 3
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.
Rektor
Uniwersytetu Warszawskiego
prof. dr hab. Katarzyna Chałasińska-Macukow

W sprawie utworzenia i zadań Komisji Rektorskiej ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji

ZARZĄDZENIE REKTORA UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO NR 18
z dnia 8 marca 2010

w sprawie utworzenia i zadań Komisji Rektorskiej ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji

BIP

http://www.bip.uw.edu.pl/ViewBIP?exec=nowy&pdm=1&dok=5910

Na podstawie § 35 pkt 8 w związku z § 35 pkt 6 Statutu Uniwersytetu Warszawskiego (Monitor UW z 2006 r. Nr 7A, poz. 94 z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1

Tworzy się Komisję Rektorską ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji, zwaną dalej „Komisją”.

§ 2

Celem powołania Komisji jest przestrzeganie na terenie Uniwersytetu Warszawskiego równego traktowania kobiet i mężczyzn oraz przeciwdziałanie wszelkim innym formom dyskryminacji, w szczególności ze względu na płeć, wiek, rasę, wyznanie, religię, niepełnosprawność czy orientację seksualną.

§ 3

Komisja składa się z pięciu nauczycieli akademickich, wybieranych przez Rektora na okres 4 lat. Komisja spośród swoich członków wybiera przewodniczącego. Pierwsza kadencja Komisji trwa do końca kadencji Rektora i kończy się z dniem 31 sierpnia 2012 r.

§ 4

Do zadań Komisji należy:
1) monitorowanie sytuacji w zakresie równego traktowania, w szczególności ze względu na płeć, wiek, rasę, wyznanie, religię, niepełnosprawność czy orientację seksualną;
2) przygotowywanie dla Rektora propozycji i wniosków w sprawach rozwiązywania problemów powstałych w związku z zaistniałymi przypadkami dyskryminacji lub nierównego traktowania;
3) udzielanie pomocy merytorycznej lub udzielanie porad prawnych osobom dotkniętym nierównym traktowaniem na Uniwersytecie Warszawskim ze względu na płeć, wiek, rasę, wyznanie, religię, niepełnosprawność czy orientację seksualną.

§ 5

Komisja realizuje zadania, o których mowa w § 4, w szczególności przez:
1) przeprowadzanie rozmów wyjaśniających z osobami naruszającymi zasadę równego traktowania;
2) informowanie kierowników jednostek organizacyjnych o zaistniałych przypadkach dyskryminacji;
3) występowanie do właściwych organów UW z wnioskami o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec osób, które dopuściły się aktu dyskryminacji;
4) współdziałanie z Centrum Rozwiązywania Sporów i Konfliktów na Wydziale Prawa i Administracji – w sprawach kwalifikujących się do mediacji oraz z Kliniką Prawa Uniwersytetu Warszawskiego Studenckim Ośrodkiem Pomocy Prawnej przy Wydziale Prawa i Administracji – w sprawach konsultacji prawnych;
5) przeprowadzanie kampanii informującej o problemach związanych z dyskryminacją oraz o zakresie funkcjonowania i zadaniach Komisji.

§ 6

Komisja do dnia 31 grudnia każdego roku przedkłada Rektorowi na piśmie sprawozdanie ze swojej działalności.

§ 7

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

Rektor UW: prof. dr hab. Katarzyna Chałasińska-Macukow

Do wydruku: [pdf]

(Monitor UW Nr 3, Poz. 65, 2010)

Skutki nękania

Agresja wpisana w etat

Rz

Związki chcą większej ochrony dla grup zawodowych narażonych na przemoc w pracy

Skutki nękania zatrudnionych

W ocenie Instytutu Medycyny Pracy są to:

– wypalenie zawodowe (wyczerpanie emocjonalne i depersonalizacja)

– niezadowolenie z pracy

– pogorszenie stanu zdrowia psychicznego

– częste korzystanie ze zwolnień lekarskich

– gorszy stan fizyczny